𝑾𝒂𝒍𝒍 𝒐𝒇 𝑾𝒂𝒊𝒍 ( දුක් ගන්නා රාළ )

Life is a precious gift And it is to be celebrated And not to be muffled. Those who are always on the sideline Have nothing worthy of celebrating And afraid of their own shadows Will try to distract. Let them embroiled in their own miseries It is not your prerogative To put them back on the right track. Instead, live life and love life And celebrate fully The precious gift Called life.

 කොහේ හරි ඉන්න හාල්පාරුවෙක් ගොඩ දාන්න, පාප්ප නාගෙන  තාප්ප වල පෝස්ටර් අලවපු අය, රතිඤ්ඤා පත්තු කරලා කිරිබත් කාලා ආයේ තාප්ප සුද්ද කරන්න පටන් ගන්නවා.  වහලට ටකරමක්, ගෙදරට පිස් පෝච්චියක්, ප්ලාස්ටික් පුටුවක් දීපු එකා V8 එකක යනකොට හූල්ලන්න ගන්නවා පුංචි කතිරෙක බලේ තේරුම් ගන්නේ නැතුව.  පාප්ප හොදට ගාපු එකා උදේට හොදට ඇඳගෙන දීපු රස්සාවට යනවා. හවසට මදි පාඩු හොයන්න රෝද තුනක් උඩ මැරෙනවා.  මේක තමයි ජීවිතේ කියලා හිතෙන එකාලා පොඩ්ඩ එහෙ මෙහෙ වෙච්ච ගමන් දැඩිගම එකේ පෝලිමට යනවා. පුංචි කතිරෙකින් V8 ගන්න පුළුවන් කියලා තේරෙන කම්ම, සම හරක් මේ මඩේ නොකඩවා කනවා. තමන්ට කර ගන්න වුන බැරි දේවල් තමන්ගේ දරුවන්ට වත් ලබා ගනන සුදුසු පරිසරයක් හදන්න උත්සහ කරන්න අඩුම තරමින්. උන්ටත් තාප්පයි, පාප්පයි, කිරි බතුයි, රචිඤ්ඤායි නැතුව සෝඋත්සහයෙන් දියුණු වෙන්න පුළුවන් රටක් හදන්න උත්සහ කරන්න. හිතන්න කාළය එළබ ඇත දැන්.

For many years, I had been looking forward to reaching retirement age. As I felt, it came faster than I expected because I really had a good time performing my tasks day in and day out. However, after being in the so-called Rat Race for four decades, getting adjusted to the new lifestyle will be a somewhat hard thing initially for most, unless if you have not prepared yourself both mentally as well as physically to face the new challenges. Retirement means No more schedules to meet and the current weather is no longer an issue and because of that, one is left with so much freedom and more time for indulgence. I had no issues getting into the new Retired lifestyle and I did it like a duck in the water. I had a few good habits cultivated in me long before this retirement saga began. Reading is one of them and the rest, too, fit well into the extra available pace without any qualms. Initially, most of my spare time was funnelled into initiating a few community-based projects in and aroun...

 රාත්තල්  එකකට ග්‍රෑම් කීයක්ද? හරි විදියට ග්‍රෑම් 454 ක් තිබිය යුතුයි. ෆේස්බුක් පෝස්ට් එකක් දුටුවේ කවුරුහරි හෝමගමාවේ මිලදී ගත් පාන් ගෙඩියක් ග්‍රෑම් 330 ක් පමණක් පෙන්වන බවයි. සාමාන්‍යයෙන්, අපි අපේ මාර්ගයට පැමිණෙන පෑන් චුන් වෙතින් පාන් මිලදී ගන්නේ නැත,  නමුත් ඉහත සඳහන් කළ ප්‍රකාශයේ වලංගුභාවය පරීක්ෂා කිරීමට තීරණය කළෙමු. අප මිලදී ගත් පාන් ගෙඩිය හරියටම ග්‍රෑම් 330 ක් විය. මා මෙය පළ කරන්නේ අන් අය දැනුවත් කිරීම සඳහා වන අතර අපි ඒ ගැන නිහඬව සිටියහොත් බේකරි කරුවන් අපව සතුටින් රවටනු ඇත. එබැවින්  ඔබේ ප්‍රදේශවලට එන පෑන් චුන්  ගෙන් පරිස්සම් වන්න.  ඔවුන් ඔබව රවටා නොගන්නා බවට වග බලා ගන්න. හෙට උදේ මම මේ පෑන් චුන් එක නවතා පැහැදිලි බර අඩුපාඩුව ගැන ඔහුට දන්වමි. මෙය ඔවුන්ගෙන් මා අවසන් වරට මිලදී ගනු ඇත. මුලින් ඉංග්‍රීසියෙන් ලියා ඇති අතර ගූගල් පරිවර්තනය භාවිතයෙන් පරිවර්තනය කර ඇත.

Some special needs are obvious, while others aren't.  As someone who worked in aviation for several decades, I am well aware that almost all airports and airlines have special units set up to cater to travellers with obvious special needs.  But what about some special needs that are not visible but are just as important as those that are?  They have no physical symptoms and include learning disabilities, mental health issues, mobility issues, and speech, visual, and hearing impairments. Asthma, COPD, PTSD, anxiety, lung conditions, chronic illnesses, renal failure, diabetes, and sleep disorders are examples of diseases that can significantly impair and impact one's day-to-day life.  Those with such specific but obscure needs frequent airports and airlines.  Airlines do not make money while their planes are parked, so adhering to their published schedule is critical if they want to be successful. Time is an important factor in aviation, and their performance may ...